Sigulda

Dinsdag 05 juli.
We zijn met Henny en Alet vanuit Rusland vertrokken naar Letland. 
Tja en dan moeten we de grens oversteken. Maar we waren voorbereid, Annemie en Hay waren voorrijders en 45 minuten voor ons vertrokken, bij de grens aangekomen werden zij nog gecontroleerd.
Om 10.20 uur zijn we bij de eerste controle, dat gaat snel, even paspoorten laten zien en dan door, Joepie!!!! Is dit Rusland? 
Ach nee, toch in de rij, om 11.35 uur de volgende controle, we hebben ondertussen de koffie in de auto gehaald. Weer paspoorten, de caravan wordt kort onderzocht. Wat zoeken ze toch?
Dan weer wachten, 12.25 uur de volgende controle. Weer worden we gecontroleerd. 
We zien ze bij de personen auto's met een spiegel aan een stok overal inkijken, zoeken ze drugs??
Om 12.30. Een stukje naar voren rijden.
Om 12.45. Geert Jan moet de kastjes open maken en ze vragen inderdaad of we drugs bij ons hebben. Geert Jan zegt met een kwinkslag dat we te oud zijn voor dat gedoe. 
Hij glimlacht zowaar. 
Dan nog om 13.00 uur de Estland grens en daar wensen ze ons een goede reis. 
We hoorden later dat wij geluk hebben gehad, veel groepsleden moesten het bed optillen, de kussens van de banken en echt alles werd gecontroleerd. 
Jaaaahhhhh Estland. We rijden binnen en we voelen ons bevrijd en vrolijk. Schoon netjes en niet meer op elke camping met je paspoort in de rij voor registratie.
Adieu Rusland. 
We rijden 22,5 km door Estland en we zien geen grensovergang met Letland.
Het loopt zo soepel en we zijn om 16.00 uur op de camping in Sigulda.
Wc, douche, wifi, gras om op te staan. Mooi uitzicht op de rivier. Geweldiggg.
Het weer is goed, we nemen een borrel met elkaar en ieder voelt zich bevrijd van de druk.
Woensdag 06 juni. Sigulda is een historische stad in het noorden van Letland, aan de rivier de Gauja.
Het is een belangrijk wintersportcentrum met een bobsleebaan en skipistes op de hellingen. De stad ligt midden in het Nationaal Park Gauja.
Vandaag wandelen we naar een stoeltjes lift die ons naar het park vlak bij de stad moet brengen. We staan aan de rivier en die is aanmerkelijk lager dan de stad. 
We zien een heel mooi Luthers kerkje. Wit en van binnen niet allemaal goud en tierlantijnen. Hè hier zijn we aan toe. Wat een stilte, we horen liefelijke muziek en zang.
Binnen zit een mevrouw met kleine artikelen die door de bevolking is gemaakt. We kopen dikke sokken.  De mevrouw straalt en zegt steeds please, dat is haar dankjewel.
We lopen verder en vinden een grote ruïne van een kasteel. Jammer er wordt van alles opgebouwd voor een groot muziek festival. Veel podia en we gaan dan ook niet naar binnen. We proeven de sfeer buiten. 
We lopen verder de stad in en de sfeer blijft prettig en schoon.
Donderdag 07 juli.
We besluiten met de Cabine omhoog te gaan om een kasteel die we in de verte in de heuvels zien te bezoeken. Er kunnen 17 mensen in de en we steken de Gauja over. Helder zicht vandaag en we zien mooie beelden van de rivier en in de verte zien we de Bobsleebaan waar het Letlandse team  oefent voor de internationale wedstrijden.
Het kasteel is erg vervallen en het blijkt vroeger een sanatorium geweest te zijn waar nu nog iets in is gevestigd waar we niet achter komen wat.
Een ruïne van een kasteel  is echt een ruïne, er is weinig van over. De natuur is heel mooi en er is van alles aan gedaan om de hoogte verschillen met mooie houten trappen te overbruggen.
We gaan later met 10 mensen uit eten in een restaurant waar we heerlijk eten en bediend worden door aardige Duitssprekende mensen. 




Verstuurd vanaf mijn iPad


Verstuurd vanaf mijn iPad

Verstuurd vanaf mijn iPad