Thuis

Het is gelukt, we zijn weer op de camping in Duitsland. Een lange reis, veel in de auto, door Letland, een liefelijk land, met golvende graanvelden, goede wegen en mooie steden die we in het het heuvelactig landschap aan ons voorbij zagen komen. 

Daarna Litouwen, weer een beetje meer Europees, met het zelfde landschap als Letland. Veel mensen langs de weg met hun eigen geproduceerde producten, maar vaak op punten waar je met de caravan niet kunt stoppen, jammer, ik houd van eigen verbouwde groenten en steunen van deze mensen heb ik in Rusland ook vaak gedaan. Cantharellen, bessen, sla uitjes, etc allemaal lekker vers.

Daarna Polen in. Een bekend gebied voor ons, voor de derde keer rijden we hier en kennen de gebruiken van tanken, winkels en campings. Hoewel er in Rusland super grote supermarkten waren bij alle steden en tankstations overal, is het daar eerst betalen en dan tanken. In Polen worden we getracteerd op stevige buien, als je in bed ligt is dat lekker maar om te rijden is dat minder.

Dan door Duitsland, grote wegen, even wennen, aan de regelmatige wegwerkzaamheden en stapvoets rijden, wat behoorlijk lastig is als je de stal ruikt. Maar we horen weer een begrijpelijke taal op de radio en volgen de files op de voet. Ook gezellige muziek. En dan Nordhorn, bijna spannend hoe ziet het er uit als we er zijn. Geweldig de buurman heeft het gras gemaaid en we zetten de caravan naast onze Knaus en de buren begroeten ons. 

Nu opruimen en kijken naar wat we tegen komen wat ons weer terug brengt naar een bepaalde plaats en we halen herinneringen op, nu al. Een grote verrassing onze dochter en kleinzoon komen gelijk even langs knuffelen en we gaan naar onze zoon voor het zoenen, bijpraten en knuffelen.

We zillen de borden met pas op elanden en het bord met beren in het bos nog wel even voor ons zien, net als alle flarden van wat er op ons afkwam.

Mensen het was geweldig, bedankt voor jullie vele reacties en het lezen van de blog. Als dit op jullie pad komt adviseren wij, gewoon doen. We hebben ons geen moment onveilig gevoeld en het is zo bijzonder!!!

Groet van Miny ook namens Geert Jan.